گفتوگوی پاسارگاد با امین صادقی؛ رییس جدید شورای شهر
جدا شدن گلگهر از حریم شهر خیانت است
عضو شورا نباید برای هرکاری به شهردار و کارمند شهرداری زنگ بزند
بایددربحث قراردادهاودرآمدها و هزینههای شهرداری شفافسازی شود
کار سیاسی من خارج از شخصیت حقوقی من است
ناصر صبحی
محافظهکار. سالها پیش یکبار این عنوان را برای توصیف امین صادقی به کار برده بودم. هنوز در خاطرش بود اما قبولش نداشت. با این وجود، پس از مصاحبه روز پنجشنبه با او، همچنان بر همین عقیده هستم که امین صادقی نه به تعریف سیاسی که به تعریف عرف، محافظهکار است. او دوست دارد در عین جوانی، ریشسفیدی کند. نمیخواهد دل کسی را بشکند و معتقد است عتاب یکی از مدیران گلگهر به شورا به نشانه دوستی است.
برنامههایش بسیار کلی هستند، چندانکه وقتی تاکید دارد اعضای شورا نباید به طور شخصی با کارمندان شهرداری ارتباط برقرار کنند، ضمانت اجرای این حرکت را به ذات اشخصاص بازمیگرداند.
صادقی با احتساب دوره عضویت در دوره چهارم شورا، اکنون با پشتوانه شش سال تجربه بر صندلیای تکیه زده که رکورددارش، اسماعیل خواجویی است. او روی جوانی خود و اکثر اعضای شورا حساب ویژهای باز کرده اما به نظر نمیرسد شور و جسارتی که مختص جوانی است در اعضای جوان شورا نمودی داشته باشد.
یک ضربالمثل قدیمی هست که میگوید برویم ببینیم دنیا دست کیست، من میخواهم بدانم که شورا دست کیست؟
والله دنیا که دست خداست و شورا هم به هر شکل دست خداست دیگر.
تا جایی که میدانم شما برای نایبرئیسی کاندیدا بودید. چطور شد که شما به عنوان رئیس انتخاب شدید؟
شاید نسبت به شوراهای قبل، در شورای پنجم خیلی در انتخاب رئیس و نایب رئیس وسواس و حساسیت وجود ندارد. این دوره ظاهرا آقای خواجویی و آقای زینلی کاندیدای ریاست بودند. چون من دور پیش نایبرئیس بودم، احتمالا دوباره به همراه آقای خدامی کاندیدای نایبرئیسی میشدم. بعد یکباره گفتند بیایید به شکل دیگری انتخاب کنیم. اگر یادتان باشد تنشی هم در شورا ایجاد شد. در نهایت دوستان به این نتیجه رسیدند که من و آقای خدامی رئیس و نایبرئیس شویم.
پس بحث بین آقایان خواجویی و زینلی، منجر شد تا شما به عنوان رئیس انتخاب شوید؟
احتمالا اینطوری بود.
شما به نوعی منتسب به جناح آقای حسنپور هستید. آقای حسنپور از خارج شورا، شورا را هدایت میکند؟
نه، واقعا اینطوری نیست. انصافا اینطوری نیست. شما گفتید شورا دست کیست و من گفتم دست خدا. واقعا اینطوری نیست که کسی بخواهد این کارها را انجام دهد.
پس هیچ نفوذ و تسلطی از بیرون روی شورای شهر وجود ندارد؟
حقیقتا نه. من نه چیزی احساس کردم، نه دیدم و نه شنیدم. قطعا نفوذی نبوده است.
اما درگیری لفظی شورا موجب شد برای عدهای از جمله خود من این تصور ایجاد شود که شورا دو گروه دارد. یک گروه چهار نفره که حامیان آقای حسنپور هستند و یک گروه سه نفره که از حامیان آقای حسینی هستند. به همین دلیل میخواستم بپرسم چنین رقابتی در شورا وجود دارد؟
شما بیایید از روزی که شورای پنجم شکل گرفته بررسی کنید. سال اول آقای دکتر عسکری رئیس شدند و آقای زینلی نایب رئیس. دوره بعدی آقای خواجویی رئیس شده و من نایبرئیس. این دوره من که منتسب به حسنپور هستم، رئیس شدم و آقای خدامی که منتسب به آنور هست، نایبرئیس. در تمام این دورهها رییس و نایب رییس هفت رای آوردند. یعنی میخواهم بگویم شاید من در جناح آقای حسنپور هستم، شاید آقای زینلی مطابق تفکرات سیاسیاش در ستاد آقای حسینی بوده. اما ما هم پیش وجدان خودمان و هم پیش قرآن قسم خوردیم که مسائل سیاسی را در بحث مسایل شهر دخیل نکنیم. ببینید، من یا زینلی که نمیتوانیم بگوییم کار سیاسی نمیکنیم. هیچ آدمی نمیتواند ادعا کند که من کار سیاسی نمیکنم ولی باید در چارچوبش باشد. بله، ممکن است بعد از وقت اداری، من وقتی که به معنای حقیقی امین صادقی هستم و نه شخصیت حقوقی شورا، بروم و توی ستاد حسنپور کار کنم. آقای زینلی هم ممکن است بعدش برود ستاد حسینی ولی اینکه توی شورای شهر دستهبندی و کشمکش وجود داشته باشد، من بگویم که من حسنپوریم پس سر به تنت نباشد چون تو حسنپوری نیستی، اینها واقعا وجود ندارد. این را از طرف همه اعضا میگویم که اگر چنین چیزی وجود داشت...
شما فرمودید که از طرف هر ۷ نفر میگویید مسائل سیاسی نقش ندارد ولی طبق صحبتهایی که آقای زینلی و آقای خواجویی داشتند، ظاهرا نقش داشته چون هر دو طرف، یکدیگر را متهم به خطخوانی از بزرگانشان کردند.
خُب از خودشان بپرسید.
شما جوانترین رییس تاریخ شورای شهر سیرجان هستید. میخواهیم بدانیم برنامههای رییس جوان شورا چیست؟
من فکر میکنم یک جاهایی اصلاحات به پیشبرد کارها کمک خواهد کرد؛ بنابراین اول دنبال یک سری اصلاحات هستیم. وقتی میگویم اصلاحات، تعبیر نشود که حتما فردا میخواهیم شهردار را عوض کنیم، نه. منظورمان از اصلاحات، تغییر نیست؛ اصلاحات در ساختار است. هم اصلاحات در ساختار شورای شهر و هم در ساختار شهرداری.
منظور شما از اصلاحات در ساختار شورا چیست؟
شورای شهر به طور واضح دو وظیفه قانونگذاری و نظارت را برعهده دارد. به نظرم تا امروز با توجه به حاشیهای که وجود داشته، شاید این مباحث آنطوری که باید و شاید پررنگ نبوده است. بنابراین اولین کاری هم که انجام دادیم این بود که کمیسیون نظارت تبدیل به کمیسیون نظارت، تحقیق و تفحص شود. یعنی یک کمیسیونی از اعضای شورا تشکیل میشود که در یک بازه زمانی و یک دوره چرخشی، شهرداری، سازمانهای منتسب و اموری که مرتبط و در حوزه اختیار شهرداری هستند، حسابرسی و روی کارشان نظارت شود. چیزی که تا امروز کمتر وجود داشته است.
این حرفی که زدید به این معناست که تاکنون نظارت کافی وجود نداشته. دلیل چه بود؟ شورا نمیتوانسته یا مشکل دیگری وجود داشته؟
نه، بحث این است که اختیارات شورای شهر، یک سری اختیارات مشخص است که در قانون دیده شده ولی متاسفانه تا امروز آن وظایف و اختیارات، هم برای مردم و هم برای اعضای شورای شهر در چارچوب نبوده است. شاید دلیلش این بوده که منِ امین صادقی آنطوری که باید و شاید به حوزه اختیارات و وظایف اشراف نداشتم.
اگر اعضا تاکنون اشراف نداشتهاند، چگونه میخواهید مجبورشان کنید که حالا اشراف داشته باشند؟
مجبور نمیکنیم. خُب ما وارد سومین سالی میشویم که در جایگاه حقوقی شورا قرار گرفتیم. احتمالا امروز با کمک تجربه به اشراف مسائل و اجماع رسیدیم که باید در بحث ساختار اصلی شورای شهر یکسری اصلاحات ایجاد شود. منظور این است که ما بیاییم ساختار، جایگاه و شأن شورای شهر را به آن چیزی که هست، برسانیم. به نظر من این یک شرط لازم است تا بتوانیم به مردم خدمت کنیم.
آقای صادقی خیلی کلی صحبت میکنید. وقتی که میگویید شورا را به جایگاه خودش برسانید، منظور این است که معتقدید در حال حاضر شورای شهر در جایگاه خودش قرار نگرفته است؟
شاید نگرفته.
و این را مربوط به اعضای شورا میدانید؟
نه، من در یک قسمتی از حرفهایم گفتم. عدم اطلاع کامل و وافی، هم از طرف مردم و هم از اعضای شورا در حوزه اختیارات و وظایفی که دارند.
منظور شما از اینکه مردم از حوزه وظایف شورا آگاه شوند چیست؟ این است که مردم از شورا خواستهایی دارند که در حدود اختیارات شورا نیست و این مشکلساز شده است؟
موقعی که شورای شهر کار اصلی خودش یعنی قانونگذاری و نظارت را انجام دهد، اولا قطعا با تمرکز بهتری میتواند کار انجام دهد و دوما در هر مسئلهای ورود نمیکند. اینجا یک نهاد مردمی است. از طرفی اگر مردم به این نتیجه و آگاهی برسند که وظیفه اصلی عضو شورای شهر چیست، قطعا یکسری مراجعات و مطالبات مردمی از شهرداری به منِ عضو شورا کاهش پیدا میکند. امروز طرف بخواهد یک کوچه را آسفالت کنند، منِ امین صادقی پروندهاش را بر میدارم و میروم شهرداری. قطعا بین من و شهردار یا من و کارمند برخورد اتفاق میافتد. شاید تکرار این برخوردها باعث میشود ارتباط نظارت با مجموعهای که برایتان کار میکند، آنطور که باید و شاید حفظ نشود.
بعضی مطالبات و پیگیریهایی که توسط اعضا انجام میشود، شاید برای کسب رضایت و رای مردم باشد. شما هدف را مشخص کردید اما راهکارتان چیست؟ چطور میخواهید جلوی مراجعه من عضو شورا به شهرداری را بگیرید؟
ما یک چیزی به عنوان بودجه داریم. توی این بودجه ما راهکار یک سال شهرداری را مشخص میکنیم. مشخصا وقتی که ریز میشوی، میبینی شهرداری خیلی واضح طرح، پروژه و برنامه دارد. عضو شورا هم نشسته و این را تصویب کرده و به شهرداری منشور داده. به نظر شما آیا نیاز است که من دوباره پیگیری کنم که آقا فلان خیابان را آسفالت کنید؟
ولی اگر من عضو شورا باعث شدم یک خیابان از لیست دربیاد و یک خیابان دیگری به جایش گذاشته شود چه؟ میخواهم راهکارتان را بدانم.
راهکار این است که من اول به خودم بگویم که منِ عضو شورا باید حداقل یک چیزهایی را برای خودم قبول کنم. باید خودم را قانع کنم که حق نداری بروی و به آقای شهردار بگویی فراتر از چارچوبی که خودت تعیین کردی کار کند.
شما باز کار را میسپارید به خود اشخاص؛ یعنی در نهایت به ذات و وجدان شخص بستگی دارد؟
به هر حال ذات آدمها نشأت گرفته از ذات اقدس الهی است ولی خُب، ما واقعا با دوستان راجع به این موضوع زیاد صحبت کردیم. همه متفقالقول به این نتیجه رسیدیم بیاییم و جایگاه شورا را پیدا کنیم. اصلا نیاز نیست شما برای هر کاری به هر فردی زنگ بزنید؛ حتا به همان شهردار هم نباید زنگ بزنید. اصلا ماده قانون گفته که شورای شهر حق ندارد به کارمندهای شهرداری دستور دهد و امر و نهی کند. اگر عضوی این کار را انجام دهد ماده ۸۲ صراحتا اعلام انحلال میکند. دلیلی ندارد که من به کارمند شهرداری بگویم فلان کار را انجام بده. قطعا بعدا آن کارمند هم یک توقعاتی دارد. اینگونه است که به نظرم اصالت کار شورا زیر سوال میرود.
صحبت حفظ جایگاه و شان شورا است. مدتی قبل یکی از مدیران گلگهر نسبت به شورا انتقاداتی را مطرح کرد. میخواهم بدانم شورا چگونه از شان خودش محافظت میکند؟
دو حالت ممکن است. یکی اینکه این پول در چارچوب قانون به شهر تزریق میشود و دیگری اینکه در چارچوب قانون نیست؛ در راه رضای خداست که قطعا در راه رضای خدا نیست. قانون میگوید که آقا شما یک معدن دارید، باید ارزش افزوده، حق آلایندگی و مالیات را به شهر پرداخت کنی. فکر میکنم اگر شما حرف ایشان را تهدید اطلاق میکنید، به این معنا باشد که پول نمیدهند. من فکر میکنم قانون همه چیز را مشخص کرده و اینطورها هم نیست. تا به حال تهدید نکردند. اگر نیمه پر لیوان را در نظر بگیرید، چیزی که اتفاق افتاد این بود که جو دیگر خیلی صمیمی شده بود. حرف ایشان مربوط به سنوات گذشته بود. چون حقیقتا وقتی که این حرف را زد، به آقای حسنپور گفتم چرا اینطوری صحبت میکند؟ ایشان حرف من را منتقل کرد و گفتند که منظور ما سنوات پیش بوده که شورای شهر با گلگهر چالش داشت. یعنی نیمه خوب ماجرا این است که آقا دیگر بیاید و با هم دوست باشیم. به هر حال قانون همه چیز را مشخص کرده و هیچکس در راه رضای خدا پول نمیدهد. گلگهر اگر کاری انجام میدهد یا در چارچوب وظایف قانونیاش است یا مسئولیت اجتماعی که هر دو را قطعا باید انجام دهد.
در جلسه شورا مطرح شد گلگهر قرار است از حریم شهر خارج شود، این موضوع صحت دارد؟
تا به حال نه کسی به ما گفته، نه کسی برای ما نامه زده و هیچ چیز کتبی و موثقی نداریم. فقط شنیدیم که گلگهر با توجه به یک سری مسائل مثل مسائل زیستمحیطی و مسائل دیگر که مربوط به خودشان است، شاید علاقمند باشد که در بررسی طرح جامع از حریم شهر خارج شود. ما در شورای شهر گفتیم که در بحث جدایی احتمالی گلگهر از حریم شهر با هیچکس شوخی نداریم. قرار شده به زودی اعضای شورا دیدن آقای استاندار بروند و این دغدغه مردم را انتقال دهند. جدایی گلگهر از حریم سیرجان خیانتی است که قطعا آیندگان ما را نخواهند بخشید. ما که نه، کسانی که باعث این کار هستند را نخواهند بخشید.
از شورا که بگذریم نوبت شهرداری است. آقای زینلی گفته بودند بعد از انتخاب هیات رئیسه، شهردار یک ماه فرصت خواهد داشت برای اینکه خودش را تغییر بدهد. اصلاحی که میفرمایید در همان راستا است؟
این مسائلی که مربوط به سایر اشخاص است را خودشان باید توضیح دهند. آن چیزی که در برنامه شورای شهر است، این است که یک مقدار جدیتر کار کند. مثلا آقای شهردار نیاید به طور کلی بگوید من تا آخر سال میخواهم هزار متر مربع آسفالت بریزم. بلکه به طور جزیی موارد را مشخص کند. شما بیا بگو من فلان تعداد کوچه و خیابان را که در فلان مناطق هستند، آسفالت میکنم. ما هم به مردم همین را میگوییم که اگر کسی از در داخل آمد و گفت بیا و فلان محله را آسفالت کن، من هم بگویم عذرخواهی میکنیم ولی فعلا این سه تا خیابان قرار است آسفالت شود. ما از شهرداری برنامه و زمان پیشرفت کار میخواهیم. نمیگوییم که امروز انجامش دهد ولی فاز به فاز پیشرفت کار باید مشهود باشد.
یعنی تا کنون ضمانتی برای زمان اجرای کار وجود نداشته؟
نه دیگر، نبوده. همیشه هم شورای شهر به شهرداری میگفت اولویتبندی، آدرس و زمان پروژه را به ما بگویید. همیشه حتی در شورای چهارم روی این بحث و دعوا داشتیم هیچ وقت هم اتفاق نمیافتاد.
قرار است چگونه این اتفاق بیفتد؟
همان جدیتی که گفتم. تا الان هم حقیقتا در این دو سالی که آقای سروشنیا شهردار و سرپرست بوده، نشان داده که علاقمند به فعالیت و کار است. هم ایشان علاقمند است و هم ما در شورا دوست داریم کار کنیم.
برنامه بعدیتان بعد از اصلاح ساختار شورا و شهرداری چیست؟
گام اول سر و سامان دادن و تعیین و تکلیف پروژههای نیمه تمام شهرداری است. این قدر که اسم اینها را آوردیم دیگر از اهمیت افتاده. من واقعا دیگر رویم نمیشود بگویم زیرگذر صنعت! حس میکنم دارم یک چیز مهمل میگویم. بعد نوبت انتخاب حسابرس برای سالهای۹۳ تا ۹۷ است.
حسابرس جدید مشخص شده است؟
شاید لفظ انجام مناقصه برای این کار درست نباشد، چون در قانون خودشان مناقصه ندارند. ما گفتیم فراخوان بدهید تا هر کسی ادعا و احساس میکند این توانایی را دارد که شهرداریای را با این رتبه و توان مالی حسابرسی کند، رزومهاش را بیاورد. همین اتفاق افتاد و حدود ۱۰، ۱۱ تا شرکت آمدند. با توجه به رتبههایی که داشتند، توسط اعضای شورای شهر، کمیسیون بودجه و مشاوری که در کمیسیون بودجه داشتند، تطبیق و فیلتر شدند. ظاهرا روی ۳ تا از اینها به نتیجه رسیدند که رتبه، رزومه و نحوه کارکردشان مناسب بود. حالا به عهده کمیسیون بودجه است که پیشنهاد خودش را مطرح کند و بگوید با بررسیهایی که کرده کدام شرکت بهترین کارآیی را دارد.
یکی از ایرادهای بزرگی که همیشه به شورای شهر وارد بوده اهمیت ندادن به شفافسازی است. حالا یکی از وعدههای مهمی که شما پس از انتخاب به عنوان رییس شورا دادید، شفافسازی است. میخواستم ببینم اولا چگونه قرار است این اتفاق بیفتد و دوما ضمانت اجرایی آن چه هست؟
اجازه بدهید که من یک مقدار زرنگی کنم و بگویم شما منظورتان از شفافسازی چیست. شما دوست دارید چه شود؟
من دوست دارم همان اتفاقی که در شهرداری تهران و سایت شفافیت دارد میافتد، در سیرجان هم بیفتد. یعنی در تهران، قراردادهای کلان شهرداری به صورت شفاف روی سایت وجود دارد، بعلاوه هزینهها، درآمدها، حتا چارت شهرداری با ذکر نام افراد، میزان حقوق و رزومه شغلیشان وجود دارد. حالا منظور شما از شفافسازی چیست؟
قانون گفته که یکی از وظایف شورای شهر این است که هر ۶ ماه یک بار حساب جامع درآمد و هزینهکرد شهرداری را به مردم از طریق رسانهها اعلام کند. ما این کار را قطعا انجام میدهیم. ما مصوبات شورای شهر را که آنلاین روی سایت شورا داریم. در بحث قراردادها و امثال آن، شاید آنطوری که باید و شاید شفافیتی در اعلام به مردم وجود نداشته. این هم از موضوعاتی است که هیات رئیسه جدید پیگیری خواهد کرد. همچنین تصمیم داریم که درسال حداقل دو بار کنفرانس خبری بگذاریم و دوستان خبرنگار بیایند و هر چه دوست دارند بپرسند. وظیفه ما هم این است که به عنوان نماینده مردم جوابگو باشیم.
چطور میخواهید شهرداری را وادار به شفافسازی کنید؟
بخش عمده کار شورا، شهرداری است. همه پیمانها، قراردادها و گردش مالیها در شهرداری انجام میشود. من که میگویم باید در بحث قراردادها و مالی شفافسازی شود، صرفا شهرداری را میگویم وگرنه شورا که خودش هم بخشی از حسابداری شهرداری است. یعنی حسابداری شورا حسابداری شهرداری است.
در جلسه روز چهارشنبه شورا بحثی پیرامون کمیسیونها مطرح شد و اینکه تعداد اعضای کمیسیونها بیشتر شود. بنابراین حق کمیسیون اعضای شورا هم بالا میرود؟
حق کمیسیون یک عدد ثابت است و در وزارت کشور تعیین میشود. یعنی مثلا براساس جمعیت شهر، مثلا میگویند ۱۲۰ ساعت کمیسیون ضربدر هفتاد هزار که مبلغ است. این میشود حقالجلسه. شما کمتر آمده باشید کمتر میگیرید اما سقف مشخص است و حتا اگر بیشتر از سقف ساعت تعیین شده بیایید، باز هم مبلغ سقف را میگیرید. یعنی افزایش تعداد کمیسیونها به معنای افزایش حقالجلسه نیست.
پس چرا اینقدر اصرار وجود دارد که در شورا همه اعضا به تعداد واحد، ساعت کمیسیون داشته باشند؟
این دیروز مطرح شد. ما هم احترام گذاشتیم و گفتیم اشکال ندارد.
دقیقا شبیه به تقسیم گردو میماند که مثلا نفری 3 تا گردو داشته باشیم و کسی بیشتر یا کمتر نداشته باشد.
دوره قبل اینطوری نبود. دوره قبل میشد که من توی سه تا کمیسیون بودم و آقای دکتر رضوی فقط توی دوتا یا خانم رضایی میگفت توی پنج تا میخواهم باشد. الان هم شاید میخواهند بیشتر توی کمیسیونها بحث کنند. وگرنه به هیچ عنوان هیچ رابطه مستقیمی با افزایش درصد و اینها ندارد. جدا از این موضوع اگر کمیسیونها ۵ نفره شوند، خُب دیگر صحن علنی شورا بیمعنی میشود. در یک شورای هفت نفره، وقتی پنج نفر در کمیسیون تصمیمشان را گرفتهاند، آوردن موضوع به صحن صرفا جنبه اطلاعرسانی دارد چون حتا اگر آن دو نفر هم مخالف باشند، باز تصویب میشود.
ببینید، اکثریت نسبی کمیسیونها در شورای هفت نفره، سه نفره است. سال پیش همه کمیسیونهایمان سه نفر بود. فکر میکنم یک کمیسیونمان ۵ نفره شد. الان هم اگر نظر دوستان باشد که نه همه اما تعدادی از کمیسیون پنج نفره شود ما...
شورا از دور خارج میشود؟
نه دیگر. ممکن است توی تصمیمگیری سه نفر موافق باشند و دو نفر مخالف.
نگرانی از این جهت است که صحن علنی شورا کارکرد خود را از دست بدهد و تصمیمها صرفا در کمیسیون گرفته شود. نهایت هم این است که نامه به صحن میآید و صرفا خوانده میشود و با توجه به پنج رای موافق اعضای کمیسیون تصویب میگردد. این باعث میشود که شفافیت مصوبات کمرنگ شود و خبرنگار اصلا متوجه نمیشود ماجرا چیست. در نتیجه برخلاف وعده شما، شفافیت نه تنها پررنگ نمیشود که کمرنگ میگردد.
نه، همه نامهها به شور گذاشته میشود. من دیروز در جلسه شورا گفتم اول اجازه بدهید نامهها به کمیسیون بروند و خوب بررسی و چکشکاری شوند. بعد که به شورا آمد، وقت بدهیم و بگوییم موافق و مخالف کیست؟ بگوییم تو دو دقیقه وقت داری درباره موافقت یا مخالفتت توضیح دهی. بعد، رای میگیریم. این طور نیست که ما بگوییم نظر کمیسیون چیست و بگویند موافق و ما هم قبول کنیم. چه بسا برای موضوعات مهم چند جلسه وقت بررسی بگذاریم. من به شما قول میدهم از شفافیت کار کم نمیشود و در جریان آنچه که باید بشود، قرار خواهید گرفت.